Bezoek oud bezit en bijzondere collecties

Naar aanleiding van een eerdere post mocht ik vandaag een kijkje nemen in de kluis. In de reacties op genoemde post kreeg ik het advies om onze conservator Oud Bezit en Bijzondere Collecties Ronald Rijkse te vragen of een bezoek aan de kluis een keer te regelen viel en ik was dan ook helemaal blij toen hij op mijn verzoek inging. Samen met Edwin zijn we vanmorgen om half elf met z'n drietjes de kelder in gelift. In het enorme magazijn aangekomen vroeg ik me meteen af waar de kluis zich zou bevinden. Er werd me gevraagd of ik voor het eerst in het magazijn kwam... nou, daar kom ik echt wel vaker maar juist in die hoek eigenlijk niet.

Jee, hoe ik erbij kom weet ik niet maar ik had nooit verwacht dat de ruimte in de kluis zo groot zou zijn. Wat me als eerste opviel was naast de onverwacht grote ruimte, de aparte geur en de temperatuur. De boeken gedijen het beste bij een constante temperatuur van 18 graden liet ik me vertellen door Ronald. Zo koud is dat nu ook weer niet natuurlijk maar als je er een tijd in moet verblijven ga je dat toch voelen. Ik had dan ook meteen een verklaring voor zijn schapenwollen vest...

Ronald heeft ons veel bijzonder en waardevol oud bezit laten (in)zien. Allereerst hebben we de stempels mogen bewonderen die vroeger werden gebruikt om boeken te illustreren. Dat moet in die tijd een welkome uitvinding zijn geweest... hoefden ze tenminste niet alles meer handmatig te doen. Vervolgens de prachtige collectie boeken. Hout, leer, zijde... allerlei materialen werden gebruikt om het boek nog bijzonderder te maken. Wel triest dat veel bundels door brand zijn beschadigd, anderen hebben waterschade opgelopen. Er is overigens ook veel gerestaureerd maar helaas... origineel worden ze nooit meer. Verder kwamen onder andere eeuwenoude incunabelen, pamfletten, kinderprenten, de schattige miniatuurtjes en bijzonder geïllustreerde atlassen aan bod. De oude catalogus in kaartenbakken, de collectie Hans Warren, de talrijke aankondigingen in de vorm van posters en zelfs nog oud spelmateriaal zoals de leitjes, knikkers etc. Te veel om op te noemen allemaal maar wel erg indrukwekkend. De geïllustreerde bundels hebben wel de meeste indruk op me gemaakt denk ik. Ook de handgeschreven boeken vond ik heel bijzonder. Wat een secuur monnikenwerk is dat geweest, haast ongelofelijk. Ronald kon mijn vraag over zijn favoriete boek niet echt beantwoorden. Hij heeft niet één voorkeur maar meerdere en dit is er één van: Zie ook deze post van Edwin.

De tijd vloog voorbij maar het normale werk riep ook en zodoende zijn we even na twaalven weer terug door de kluisdeur het magazijn in gegaan. Daar hebben we nog een collectie kinderboeken en een deel van het enorme werk van Gustave Doré mogen doorbladeren. Fantastisch! Ik zag dat er een gedeelte van de collectie Doré uitleenbaar is dus dat ga ik zeker nog een keer op het gemakje doornemen. Dat het dan uiteraard niet de allermooiste exemplaren zijn neem ik dan maar voor lief.

Koesteren deze collectie. Ik vraag me af of er tegenwoordig nog wel zoveel unieks en waardevols wordt geproduceerd... mmm, of denk ik nu te negatief?

Maar goed, tot zover mijn verrijkende kluiservaring. En omdat ik Ronald dankbaar ben voor de tijd die hij heeft vrijgemaakt, vond ik een verslagje wel op zijn plaats. En uiteraard hebben een aantal collega bloggers me er ook al meerdere malen op gewezen. Het kost wat tijd en energie maar dat geeft helemaal niks... stofzuigen en lezen kan later ook he :-)

Bedankt Ronald! Ik heb diep respect voor je werk en liefde voor boeken... en dat mag iedereen weten :-)